Naast het spelen van werk van gerenommeerde tekst- en songwriters houdt de gitarist zich ook bezig met het expressie geven aan eigen gedachtes, gevoelens en observaties. Met vallen en opstaan, onregelmatig, als oprisping.  Noem het een (song)tekst, gedicht, mini-essay, een blad vol enigszins samenhangende woorden.

Kijk en lees maar en misschien inspireert het jou. Een reactie zou ik dan zeer op prijs stellen. 

 

 

Dit is mijn land

Dit is mijn land. Mijn vader gaf het mij

Op deze bodem met zijn poten in de klei

Steen brak onder zijn handen,

vegen het vuil van mijn gezicht

Dit is mijn land en daar blijf ik bij

Dit is de grond waarop ik sta

 

Dit is mijn grond. Wat er groeit, leeft in mij

In deze bodem sloeg ik het water uit de put

Zaad verliet mijn handen,

vegen het vuil van jouw gezicht

Dit is mijn grond en daar blijf ik bij

Dit is de grond waarop ik sta

 

Dit is ons land, samen gaan wij voort

Over deze bodem, geploegd en verstoord

Hand rust in mijn handen,

vegen het vuil van haar gezicht

Dit is ons land en daar blijf ik bij

Dit is ons land

 

Dit wordt jouw land als ik er niet meer ben

In deze bodem, leg me daar maar neer

Mijn hoofd ligt in jouw handen,

vegen het vuil van mijn gezicht

Dit wordt jouw land

Kleurenblind

Zelfs als zij die ene jurk

Waarmee het daglicht wordt versierd

Zelfs als ze haar roze pyjama

Waardoor de schemer wordt verjaagd

Zelfs als zij "Welterusten"

Waardoor de nacht hels wordt verlicht

Zelfs als zij "Goedemorgen"

Waardoor de ochtend openbarst

Dan nog kan ik geen kleuren zien

 

Zelfs als zij “Ik vind je lief”

Waarbij mijn vel rood wordt geklauwd

En als zij haar tranen laat

Waarmee een regenboog verschijnt

 

Zelfs als zij, zelfs als zij

Zelfs als zij; wat, maakt niet uit

 

Zelfs als zij dat ene lied

Waardoor de wereld zuiver kleurt

Zelfs als haar lijfje meedanst met

Waardoor de vloer blauw geel en groen

Dan nog kan ik geen kleuren zien 

      

Grijs, grijs, ik zie grijs

Onbeperkt en oneindig grijs

Grijs, grijs, ik zie grijs

Alle tinten zijn tomeloos grijs

Dat je leeft

Dat je leeft tevergeefs

Dat niemand je ziet

Dat niemand je hoort

Dat je leeft en je niemand ooit stoort

 

Dat je leeft tevergeefs

Dat niemand je ruikt

Dat niemand je voelt

Dat niemand je aanwezigheid benoemt

 

Dat kan toch niet waar zijn

Dat het bestaat

Dat iemand niemand is

Dat je leeft tevergeefs

 

T is okee

Wanneer de zon schijnt terwijl het giet

En het donker is in het licht

Wanneer het sneeuwt terwijl het dooit

En je alles ziet met je ogen dicht

Wanneer de verwarring helder is

En de paniek een moment van rust

Wanneer de twijfel een zekerheid is

En als je valt de grond jou kust

Als je schrijft en het blad blijft leeg

En de tekening is één grote veeg

Lopend uit de maat, de tonen dissonant

Dan is het okee en het klopt van geen kant

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.